Prinsessen rennen niet

Blogpost door: davita-dijkstra
Geplaatst op: 15-03-2012 om 07:19

Bij het ordenen van mijn laptop vond ik een worddocumentje dat ik eens typte nadat mijn kleine zusje even mijn kamer was binnengewipt. Ze was vier destijds, en al een aantal jaren dol op roze, make-up en de deodorant van mij, haar grote zus. Een verslag van een leuk gesprek op niveau. 

Mijn zusje schuifelt door de kamer. En maar kletsen. 'Ik krijg een nieuwe tas van mamma als ik heb afgezwommen'. Ik reageer op de automatische piloot - net als moeders doen grote zussen dat ook wel eens. 'Oh, wat leuk. Die andere was ook wel een beetje klein hé…'. 'Ja, en de rits is kapot'. Ze probeert het knopje van de deo-bus in te drukken, maar heeft niet genoeg kracht. 'Wat voor tas wil je?' vraag ik. 'Geen prinsessentas', zegt ze. 'Want prinsessen vind ik niet leuk'.

Ik kijk op van mijn werkzaamheden. Op mijn netvlies zie ik de vele prinsessenkleurplaten die ik in de loop der jaren voor haar heb uitgeprint. Assepoester, Doornroosje, Ariël (favoriet!) en Sneeuwwitje zijn helemaal grijs, ehhh roze, gekleurd. 'Waarom vind je prinsessen niet leuk?' vraag ik verbaasd. 'Dan zijn er drie prinsessentassen in de klas', is haar antwoord. Ze heeft mijn bakje oogschaduw te pakken. 'Maar vind je prinsessen zelf dan ook niet leuk?' Daar moet ze even over nadenken. Dan is ze eruit. 'Prinsessen kunnen helemaal niet rennen'. Ik frons mijn wenkbrauwen. 'Kunnen ze niet rennen?' Ze schudt haar hoofd. 'Nee. Ze moeten de hele dag dansen en zingen. En ze zien er mooi uit'.

Leuk, zo’n zusje dat tegen de "kleinemeisjesmoetenvanprinsessenhouden"-hype ingaat. Wel raar dat ze zelf toch het liefst de hele dag zou dansen en zingen en elke ochtend haar blonde krullen glad kamt (ze wil steil haar), want als ik dan zeg dat ze net een prinsesje is, wordt ze boos.