Sinterklaas Kapoentje
Foto: Marianne de Wit
Blogpost door: SuzanneH
Geplaatst op: 26-11-2012 om 20:03
Daar is hij dan weer, hè. Hij heeft voor heel even zijn warme Spanje verruild voor ons koude, maar romantisch besneeuwde kikkerlandje. Het is nu trouwens alleen koud; de sneeuw is er nog niet.
Herinner jij je trouwens die warme en gezellige televisiebeelden van Amerigo nog, die op zijn pas geslepen en opgepoetste hoefjes Neerlands besneeuwde daken trotseerde, terwijl de in rode cape geklede man-met-baard zijn evenwicht probeerde te houden? Dat gaat nu dus nog even niet op.
Kinderhartjes kloppen vol verwachting, steeds weer. Zouden Sint en Piet vannacht weer langskomen om een cadeautje in het schoentje te stoppen? Elke avond worden er - vol overgave en tot de stemmetjes schor zijn - kinderliedjes gezongen en geschreeuwd richting het donkere gat van de scho(o)rsteen. Hoe harder hoe beter, want dan is de kans groter dat de Goedheiligman het hoort. Ook worden de mooiste gedichtjes geschreven en kleurplaten ingekleurd.
Terloops worden er soms hele bladzijdes van speelgoedgidsen in de schoentjes gevouwen, want stel je voor dat Sinterklaas de verkeerde supersoaker koopt of de foute kleur ketting. Dan kun je hem maar beter even aankruisen! En natuurlijk wordt er - last but not least - een fijne wortel voor Amerigo klaargelegd. Al dan niet met strik. Kindjes die geen schoorsteen hebben hoeven trouwens niet te vrezen. Sinterklaas heeft namelijk een loper, zo’n sleutel die op elke deur past. Dus de beste man kan altijd naar binnen! Geweldig toch?
Ik weet nog hoe mijn nicht en ik destijds, toen we op vijf december pakjesavond vierden bij mijn oma, samen uit het raam tuurden of we pieten zagen, over de daken balancerend met zakken vol cadeaus over hun schouder. Opeens wees mijn nicht vol overgave uit het raam. Daar! Daar zag zij zwarte pieten over de daken huppelen. Ik keek vol spanning of ik ze ook zag. Ik keek tot ik een ons woog, maar ik zag niets. Ach, het was ook zo donker buiten! Daar lag het vast aan. Alleen de gedachte al dat daar buiten pieten waren hield mij op de been. En: mijn nicht zag ze, dat was genoeg! Ik geloofde haar op haar woord.
Vlak daarna werd driftig op de bel bij voordeur gedrukt en werden er vanuit de gang pepernoten de woonkamer in gesmeten. Was het appartement van mijn oma overgenomen door pieten? Ik zag niets, maar ik voelde dat ze er waren. Ik kreeg er rode wangetjes van, zo spannend was het! Heel voorzichtig gingen we met zijn allen in de gang kijken. De pepernoten-smijtende-piet was nergens meer te bekennen. Alleen de voordeur stond wagenwijd open en op de drempel stonden zakken met cadeaus. Spannend! Mijn oom, die ik al even niet had gezien en opeens op zijn ogenschijnlijk dooie gemakje, maar licht hijgend de keuken uit kwam lopen, hielp met de zakken naar binnen te dragen. Het uitpakken van de cadeautjes kon beginnen!
Goh, wat was dat een spannende tijd. Zingen jouw kindjes ook zo hard en kunnen ze niet slapen van spanning? Wat heerlijk. Alvast een fijne 5 december!
Plaats een reactie
Andere columns van SuzanneH
-
Ik heb chips en cola
“Als jullie kids willen chillen is het geen probleem, dan ga ik meteen, ik kom niet alleen, want ik heb chips en cola”. De kindvriendelijke versie van Drank & Drugs, verzonnen door Giel Beelen van 3FM, blijft maar door mijn hoofd spoken. Niet omdat...
Ik heb chips en cola -
Weet jij het al?
Je bent zwanger. Gefeliciteerd! In de boeken en op internet lees je wat er – week per week – allemaal gebeurt in jouw buik. Hoe jouw kindje verandert van een piepklein bolletje cellen in een volwaardige baby. Een baby met tien vingers, tien tenen, twee...
Weet jij het al? -
Kijk mam, een vlinder!
Kinderen gaan op pad met papa en mama. In het weekend en tijdens de schoolvakantie kan een dergelijk schema er als volgt uit zien: maandag naar het bos, dinsdag winkelen bij Intertoys, woensdag naar de speeltuin, donderdag naar de kinderboerderij, vrijdag naar zee...
Kijk mam, een vlinder!