Ouders-to-be
Foto: genue.luben
Artikel door: SuzanneH
Geplaatst op: 06-02-2013 om 11:52
Susan en Frits verwachten over een aantal weken hun eerste kindje, hoera! Hoe verloopt de zwangerschap en hoe bereiden zij zich voor op de gezinsuitbreiding?
‘Ik heb ons kindje al vaak kunnen voelen’, begint Susan stralend. ‘Tot voor kort voelde ik het alleen als ik rustig in bed of op de bank lag, maar ondertussen voel ik het ook als ik overdag bezig ben’.
Het ouderschap
Frits en Susan hebben direct een duidelijk beeld voor ogen bij het ouderschap: ‘We zien het voor ons als een ontdekkingsreis vol liefde, verantwoordelijkheid en onzekerheid. Het zal ons leven drastisch veranderen, maar zeker ook verrijken. En het zal onze band nog verder versterken’.
'Ik heb me trouwens nog niet echt ingelezen over wat ons allemaal te wachten staat’, gaat papa-in-spé verder. ‘Bijna alles wat je leest, staat namelijk recht tegenover hetgeen je de vorige keer hebt gelezen. Ik ga er vanuit dat intuïtie de beste leidraad is, waarbij ik natuurlijk af en toe wel andere ervaringen raadpleeg’.
Frits handelt straks dus vooral op gevoel en laat de tips en tricks even voor wat ze zijn. Doet Susan dat ook? ‘Ik heb juist veel gelezen en ik heb abonnementen op verschillende tijdschriften over zwanger- en/of ouderschap’, lacht ze. ‘Verder kijk ik vaak snel even op internet. Maar of je er veel aan hebt? Ja en nee. Het geeft aan de ene kant duidelijkheid en antwoord op vragen die je hebt, en het is mooi om wat meer informatie te krijgen over wat er op dat moment in en met je lichaam gebeurt. Maar: ik kom ook veel verschillende antwoorden op dezelfde vraag of situatie tegen’.
(Vr)eetbuien en benzine
Zwangere vrouwen hebben af en toe trek in een extraatje. Een potje heerlijke groene, zure, augurken hier, of een dagje rondhangen bij het benzinestation daar. Want: die chemische benzine ruikt opeens hemels! Wat merkt Susan hiervan? Susan: ‘Ik ben eigenlijk bewuster bezig met eten sinds ik zwanger ben. Ik nuttig gezondere avondmaaltijden en ik eet geen rauw voedsel. Ook probeer ik meer groenten en fruit te eten. Eetbuien heb ik niet vaak, maar als ik ze heb, geef ik er wel eens aan toe. Maar zeker niet altijd! Momenteel ben ik negen maanden zwanger en zo’n 14 kilogram aangekomen, dus dat is best netjes. Ik ben heel bewust bezig met voldoende drinken, omdat dit er bij mij nog wel eens bij inschiet’.
‘Ik ben trouwens sinds afgelopen november bezig met yoga’, gaat Susan verder. ‘Ik heb bewust voor yoga gekozen, omdat ik verwachtte wat ik daar zou gaan leren, me ook echt daadwerkelijk zou kunnen helpen bij de bevalling. En dan heb ik het vooral over het stukje ontspannen en letten op de ademhaling’.
Susan weet nu al waar ze liever wil bevallen: in het ziekenhuis. ‘Het is een fijn idee dat je op de juiste plek bent, mocht er tijdens of vlak na de bevalling iets mis gaan’. Frits knikt: ‘Het ziekenhuis geeft mij ook een beter gevoel’.
Jaloezie binnen het gezinnetje
Eigenlijk zijn Susan en Frits al een tijdje niet meer met zijn tweeën in huis. Er is namelijk al lang een gezinslid aan dit zwangere paar toegevoegd. Ze heeft wel ietsjepietsje meer haar dan je gewend bent en vier poten en een staart, maar: wie behandelt zijn huisdier nu niet als zijn eigen kindje? ‘Ik verwacht dat ze in het begin alles van een afstandje zal volgen en in de gaten zal houden’, vertelt Susan over hun viervoetertje. ‘Als ze merkt dat de baby blijvend is en bij ons hoort, denk ik dat ze steeds dichterbij komt en het zich eigen maakt. Ik verwacht misschien wel wat jaloezie, maar daarin ligt voor ons ook een taak. We moeten haar niet verwaarlozen, en ook ruimte blijven houden voor haar gewoontes en haar betrekken in alles. Ik denk dat als we dat doen, we niet erg bang hoeven te zijn dat ze erg jaloers gaat worden’. Frits voegt toe: ‘Ze zal wat aandacht moeten gaan delen, maar daar verwacht ik geen problemen mee’.
Tranen met tuiten?
Een zwangere vrouw is over het algemeen emotioneler dan de wanneer de checkbox bij “zwanger” niet aangevinkt is. Ze moet bijvoorbeeld sniffen bij het zien van de film van Bambi (oké slecht voorbeeld – daar moeten wij allemaal wel een beetje om huilen). Hoe vindt Frits dat gaan bij Susan? Is zij erg veranderd? Frits: ‘Ze is niet veel anders dan normaal, maar wel iets aanhankelijker. Ook is ze eerder moe’. ‘Ik ben ook met vlagen emotioneler’, vult Susan aan. ‘De tranen springen sneller in mijn ogen. Ik heb nog niet echt moeten huilen om iets “onnozels”, maar ik heb wel sneller een brok in mijn keel. Verder merk ik dat ik meer behoefte heb aan contact met Frits: tegen hem aan kruipen op de bank of in bed, of zijn hand vast willen houden’.
Klusserdeklus
Susan en Frits zijn klaar met klussen in het kamertje van hun kleine spruit. Susan: ‘We hadden alles rond toen ik zeven maanden zwanger was: het kamertje was geverfd, de meubeltjes waren in huis en we hadden ook de accessoires vrijwel compleet’.
De kamer is dus al helemaal tip top! Gaat het net zo voortvarend met de babyuitzet? Susan steekt van wal: ‘Ook daarmee zijn we zo goed als klaar. We hebben het kamertje dus, maar ook de wagen, de maxi cosi, een badset, box, boxkleed, een aantal rompertjes, wat kleding, slabben, spuugdoekjes, hydrofielluiers, hydrofielwashandjes, speentjes en ga zo maar door. Wat betreft de kamer hebben we trouwens gelet op de prijs en wat we mooi vinden. Bij de wagen vonden we comfort en functionaliteit vooral belangrijk’.
Wat doet pa en wat doet moe?
Hebben Susan en Frits al nagedacht over de taakverdeling bij de verzorging van Susan 2.0 of Frits Junior? En wat voor opvoeding hebben zij voor ogen? Susan begint: ‘Daar hebben we het al een beetje over gehad, maar het zal niet overbodig zijn om dat nog eens goed met elkaar te bespreken. We hebben wel een bepaald idee hoe we onze kleine willen opvoeden. Maar ik denk dat je van zoveel afhankelijk bent, om daar nu al een duidelijke lijn in te hebben'.
‘We blijven wel allebei werken’, zegt Susan. ‘Frits vijf dagen, waarvan één dag thuis. Ik blijf drie dagen werken’.
Frits vervolgt: ‘Ik wil het kindje niet opvoeden naar wat ik voor ogen heb, maar naar wat zij of hij wil. Uiteraard wel met wat sturing. Normen en waarden vind ik belangrijk, en ook het feit dat iedereen op de wereld anders is en denkt. En “anders” betekent niet dat het slecht is. Ook ik wil zeker niet het accent gaan leggen op prestatie: geen verplichte tienen op school of een kast vol trofeeën’.
Lief
Frits fantaseert liefdevol over de toekomst. Wat voor moeder zal Susan worden? ‘Ze zal een zorgzame moeder worden’, zegt Frits. ‘Een moeder die altijd voor haar kind klaar zal staan. Ze zal wel wat inconsequenter zijn dan ik, maar daar moeten we een balans in vinden’. Susan heeft ook een heel duidelijk beeld bij Frits als vader: ‘Ik denk dat Frits een hele lieve, goede vader zal zijn. Hij zal denk ik wel wat strenger zijn dan ik, maar alleen als het echt nodig is. Verder denk ik dat Frits veel zelf wil ontdekken, door dingen met de baby te doen en er achter te komen hoe hij dat het beste kan doen. Frits zal ook een trotse vader zijn, en een vader die zijn kind veel mee wilt geven op gebied van muziek, geschiedenis, natuur en creativiteit. Ons kind zal bij Frits ook echt kind mogen zijn. Vies worden is geen probleem. En hij zal niet te flauw zijn’.
Einde! Niets meer aan toe voegen! Hopelijk spreken we Susan en Frits nog eens op een later moment, wanneer zij helemaal zijn ingeburgerd als ouders!