Voorspellende dromen

Blogpost door: cecile
Geplaatst op: 20-03-2012 om 20:36

'Hoeveel weken ben jij nu eigenlijk?' Ik sta in de kroeg met een glaasje Chardonnay in de hand. Het is gezellig druk. Met een aantal vriendinnen sta ik te kletsen aan een hangtafel. We hadden het net eventjes kort over een gezamenlijke vriendin, die op het moment twintig weken zwanger is. Alles gaat prima, de zwangerschap verloopt voorspoedig. Ik ben blij voor haar, en nip nog een keertje aan mijn Chardonnay. 'Acht weken pas', antwoord ik, en haal lichtjes mijn schouders op. Het is nog veel te vroeg om al iets te kunnen zien en ik vraag me af hoe mijn vriendinnen eigenlijk nu al weten dat ik zwanger ben. Heb ik het ze zelf verteld of zijn ze het via via te weten gekomen? Ik zie een licht verwijt in hun blik, dan draaien ze zich om en snijden een ander onderwerp aan. Maar de gestelde vraag en mijn antwoord blijven als een donkere wolk boven onze hangtafel hangen. 'Hoeveel weken ben jij nu eigenlijk? ' Het klonk beschuldigend, alsof ik eigenlijk geen alcohol zou mogen drinken. Ik weet ook wel dat het niet goed is om alcohol te nuttigen als je zwanger bent. En ik zou nooit iets doen om opzettelijk schade toe te brengen aan mijn "kindje". Maar weten zij veel. Geërgerd neem ik nog een slokje. Weten zij veel dat het bij mij toch wel weer mis zal gaan. Dan word ik wakker.

Ik droom vaak dat ik zwanger ben. Misschien heeft te maken met de verwerking van mijn miskraam, maar misschien ook wel gewoon met mijn zwangerschapswens. Misschien dromen alle vrouwen die gestopt zijn met de anticonceptie wel dat ze al daadwerkelijk zwanger zijn. Niks mis mee, op zich zouden dat heel prettige, positieve en gelukkige dromen kunnen zijn. Maar of al deze dromen ook bij iedereen een miskraam als afloop hebben, dat betwijfel ik. Ik denk dat dat gedeelte van mijn droom toch echt gerelateerd is aan deze verdrietige gebeurtenis, inmiddels een jaar geleden. Het blijft moeilijk. Mijn verstand zegt dat er talloze vrouwen zijn die een miskraam krijgen en bij wie een tweede zwangerschap wel gewoon leidt tot de geboorte van een prachtig gezond kindje. Ook mijn hart zegt dat het de volgende keer vast allemaal goed komt. Dat zegt trouwens iedereen. "Oh, het gaat zo vaak mis. Volgende keer beter, hè!”De paar vriendinnen die van de miskraam weten, de gynaecologen, de verloskundigen... Zelfs ík hoor het mezelf geregeld zeggen: ‘Oh, het gaat zo vaak mis. Volgende keer beter, hè!' Maar mijn dromen vertellen me wat anders. Die weerspiegelen mijn echte angsten en gedachten, mijn onderbewuste gevoel, namelijk dat een kindje van onszelf voor mij en mijn vriend misschien wel helemaal niet is weggelegd. Dat ik niet hoef te tellen op een echo van een kloppend hartje, omdat elke volgende zwangerschap toch wel weer zal eindigen in een miskraam. Weten zij veel. Weten zij veel dat het bij mij toch wel weer mis zal gaan. En geërgerd neem ik nog een slokje van mijn Chardonnay.