Stijlvol
Foto: Wonderlane
Blogpost door: renske
Geplaatst op: 14-03-2012 om 13:02
Het begon zo veelbelovend...ik heb de foto's nog. Twee leuke donkere kindjes: mooi gestyled haar, frisse snoetjes en hun kleding een semi-nonchalante mix van Oilily en her en der opgescharrelde aparte kledingstukken. Ach, ze zag er toch zo schattig uit in dat Russisch aandoende jasje! Dan deed ik 's avonds vlechtjes in haar haar en dan krulde dat de volgende dag zo schattig over haar schoudertjes. Ik deed gel in zijn haar en deed hem oversized shirts aan. Dat leek zo stoer...
Vandaag keek ik eens goed naar mijn kinderen. Zoon loopt de hele dag op blote voeten (dat heeft ie van mij); in een iets te korte broek vanwege een groeispurt waar niet tegenop te kopen is, en hij is te sloom om gel in zijn haar te doen, waardoor hij eruit ziet als een Russische voetballer c.q. Noel Gallagher. Hij loopt in een Stones-shirtje met korte mouwen, omdat hij het nooit koud heeft. In dat shirtje zitten vlekken, want hij heeft nog niet alle sturing over zijn steeds langer wordende ledematen waardoor hij nogal knoeit. Dochter loopt al weken met een zwarte muts op het hoofd, omdat ze dat vet stoer vindt. Ze moet de muts af tijdens het eten, als ze gaat slapen en ook met douchen is het niet echt handig. Dan verschijnt er een bos warrig haar. Ze heeft een glimmend Ajax-trainingsjack (Ajax!) onder in een kast (van haar broer) gevonden en dat jack matched echt fantastisch met haar oranje glimmende sportbroek. Ze draagt hele dikke sokken, omdat ze dunne sokken niet lekker vindt zitten. Ze bindt haar mooie lokken het liefst in een lage staart in haar nek.
Ik zag mezelf jaren geleden wel als zo'n immer opgewekte onbevlekte jolige mama met twee vlekkeloze kinderen, die gezellig achter me aan huppelden en dat mensen dan zeiden: 'Zo....wat een leuk stel kinderen! Geen wonder, wat een leuke moeder ook!' "Zo....wat een leuk stel kinderen! Geen wonder, wat een leuke moeder ook"In werkelijkheid heb ik erg veel moeite de kinderen ergens mee naar toe te krijgen en kost het me minutenlange onderhandelingen over in welke staat van kleding ze mee gaan. Meestal draait één en ander uit op een compromis. Dus als je mij ergens ziet lopen met een chagrijnig kijkende puber, met een dik zwart vest aan en zonder sokken maar wel met gel in zijn haar, en daarnaast een meisje met een zwarte muts, een rood Ajax-jack en een witte sportbroek in plaats van haar oranje... dan is dat een compromis waaraan heel veel onderhandelingen vooraf zijn gegaan. Maar ik vind ze prachtig, met al hun nukken, buien, en slechtgekozen kledingstukken. Ik zou ze graag wat willen oppimpen, maar ze moeten ook hun eigen stijl ontwikkelen en hun eigen keuzes maken, hè. Da's alleen maar goed. Gelukkig heb ik de foto's nog...
Op 15-03-2012 om 10:20
Precies Renske, ik herken dit helemaal ,jij kunt het zooo goed onder woorden brengen
Prachtig geschreven.
Groetjes Grietje
Op 15-03-2012 om 12:45
Zooo herkenbaar! Die pubernukken en onverschilligheid... Je wilt niet weten hoe mijn zoon naar school ging vanmorgen. Waarschijnlijk weet hij dat zelf niet eens. Om 7.45 uur moest hij weg omdat hij anders te laat zou komen. Het is 10(!) minuten fietsen!! Staande in de garage moet ik (!) zijn haar nog even doen. Nat maken en plat zien te krijgen. Na een brutale mond vond mams het wel welletjes... tot ziens! Zijn haar stond nog alle kanten op maar hij bekijkt het maar! Ik had gehoopt dat hij op de middelbare wat ijdeler zou worden maar het interesseert hem werkelijk niets. Op de lagere school kreeg ik al een opmerking van een moeder: " of d'r wel eens een kam door zijn haar ging". Ben dan ook bang dat dit niet van tijdelijk aard is...!