Lotje de kat: zie je me wel?

Lotje de kat: zie je me wel? Foto: miriam-van-broekhuizen

miriam-van-broekhuizen Blogpost door: miriam-van-broekhuizen
Geplaatst op: 23-07-2013 om 18:37

Ieder kind, ieder individu wil eigenlijk graag echt gehoord worden. Als een ander je daadwerkelijk ziet staan, je ziet in al je zijn, dan voel je je geaccepteerd zoals je bent. Voor kinderen in de rouw is het niet anders. Je wil gezien worden, je begrepen voelen. Met elkaar dingen delen, herkenning vinden. In het je zomaar ineens alleen voelen, ook al sta je midden op een schoolfeest, een kinderverjaardag, een afsluiting van het schooljaar bijvoorbeeld. Dat je juist op van die feestelijke momenten een dierbare mist, kan je als een steek zomaar onverwachts raken.

Het overkwam Max op de zomermarkt op school, in de laatste week van het jaar. Wat hadden ze een voorpret gehad. Groep 4 had heel wat kinderen die graag op een kleedje wilden gaan zitten. Je mocht dan je eigen spulletjes verkopen! Wekenlang hadden ze thuis gezocht naar spullen om te verkopen. Speelgoed waar ze niks meer mee deden, oude vaasjes van mama, oude leesboekjes. Ook dvd's, en wat al niet meer.
De hele school was versierd, met vlaggetjes, vrolijke uithangborden, met 'Te koop' erop geschreven. Ook vaders en moeders deden mee. Aan de juffen en meesters probeerde Max en de anderen hun spulletjes te slijten.
Van veel kinderen waren er ook familieleden, of buren, of vriendjes en vriendinnetjes. Van Ruben waren zijn opa en oma er. Zijn ouders konden niet op het zomerfeest zijn, omdat Rubens ouders altijd in de winkel moesten werken. Max zag Ruben trots met zijn opa door de school lopen, en over de zomermarkt. Samen kochten ze een suikerspin. Max zag ze staan voor de kar waar de suikerspinnen verkocht werden. En ineens voelde hij zich helemaal alleen. Tussen al die mensen op het schoolplein.

In het Chinees wordt luisteren heel mooi verwoordt:

Werkelijk horen wat je kind je duidelijk wil maken.
Daar draait luisteren om.
En dat doe je niet alleen met je oren.
Er zijn meer hulpmiddelen om je kind goed te begrijpen.

Het Chinese symbool voor 'luisteren' drukt dat heel mooi uit.
Luisteren doe je met je oren, maar net zo goed met je ogen en je hart.
En met onverdeelde aandacht.

Luister met je oren en je kind voelt zich gehoord.
Luister met je ogen en je kind voelt zich gezien.
Luister met je hart en je kind voelt zich begrepen, en geliefd.

En op de zomermarkt was een moeder die heel goed is in Chinees luisteren. Zij had oog voor Max. Zij zag zijn blik, zij zag zijn lichaamshouding, zij zag de leegte in Max. Ze liep naar hem toe, legde haar arm om hem heen. 'Mis jij opa Duf ook nog steeds?', vroeg ze aan Max. Max knikte, zuchtte eens heel diep en keek intens verdrietig. De moeder zuchtte met hem mee. 'Ik ook…..' zei ze. Max keek haar met grote ogen aan. In zijn blik zag je herkenning, herkenning van het lege gevoel, van het gemis. En juist dat was genoeg voor Max. 'Kom je even mee naar mijn kleedje?' 'Dat is goed, als je daarna met mij een suikerspin wilt eten, want daar ben ik dol op', zei de moeder.

Plaats een reactie

Zelf een opmerking of een tip? Plaats hier je comment en geef jouw advies!

 



captcha

Andere columns van miriam-van-broekhuizen