Lotje de kat: muziek raakt
Blogpost door: miriam-van-broekhuizen
Geplaatst op: 11-03-2014 om 20:03
Zomaar een deuntje op de radio. Een bouwvakker die een nummer fluit. Je man die zingend door het huis loopt. Je dochter die meezingt met Marco Borsato. Je zoon die op Youtube zit. Vanmorgen in de supermarkt, een heerlijk achtergrondmuziekje. Zou je denken? Is dat ook werkelijk zo? Voor mij niet vandaag. Zomaar, met een pak macaroni in mijn handen, werd ik overspoeld door emoties. Emoties die werden opgeroepen door het nummer wat ik hoorde, het nummer van Whitney Houston. Ineens raakte dit mij zo, dat ik er van slag van raakte. Ik zag haar weer voor me, het enorme gemis van haar raakte tot in mijn ziel. Zomaar. Zomaar ineens.
Wat speelt muziek eigenlijk een grote rol in het leven, bedacht ik me. Muziek raakt! Muziek pakt je beet, het kan je emoties beïnvloeden. Omdat het je zo kan overspoelen, kan het je ook overvallen. Zomaar ineens, terwijl je met je dagelijkse dingen bezig bent. Muziek, een bepaalde toon in een nummer, het kan je herinneringen geven. Het kan herinneringen oproepen. Muziek kan woorden geven aan je emotie, een uiting van je gevoel.
Vaak zingen of neuriën papa's en mama's voor hun baby. Een baby wordt er doorgaans erg rustig van. De muziek komt binnen. Een toon in het liedje kan ervoor zorgen dat de baby gefocust blijft. Muziek kan woorden geven aan je gevoel. In de baarmoeder al horen baby's de geluiden uit de omgeving. De stem van de ouders raakt een kind; zijn ze net op de wereld en horen ze de stem van papa of mama, dan reageren ze daarop. Als je tijdens je zwangerschap je favoriete muziek vaak hebt beluisterd, dan zul je zien dat je baby daar ook op reageert en er heerlijk rustig van wordt!
Op scholen gebruiken met name de kleuterjuffen liedjes om de kinderen dingen aan te leren. Dat slaan ze beter op dan alleen de woordjes! Het melodieuze aan een liedje zorgt ervoor dat het beter opgeslagen wordt in hun geheugen. Een mooi middel! Ook daar zie je dat muziek raakt. Muziek raakt je hart aan.
Al die talentenshows tegenwoordig. Wat zijn het er veel! En iedereen wil maar beroemd worden en gezien worden. Doorbreken bij het grote publiek. Wat mij trekt aan die shows? Juist de muziek! Want als degene die zingt, het bijbehorende gevoel kan weergeven, kan leggen in het nummer, dan raakt het me. Ongetwijfeld. Tot tranen toe roert zo iemand me. Als de juiste snaar wordt geraakt.
Mensen kiezen er vaak voor om zich via muziek te uiten. De juiste woorden vinden is vaak een hele kunst. Maar als een muziekstuk je zomaar ineens bij de juiste snaar raakt, dan zit je zomaar middenin je emotie. Dan heb je geen woorden meer nodig. Dat is vaak de reden waarom mensen bij een crematie de muziek laten spreken.
Mensen die maar moeilijk bij hun gevoel kunnen komen, die moeite hebben zich te uiten, kunnen bij muziek zomaar ineens in contact staan met hun ware zelf. Ook bij kinderen kan muziek en bewegen ertoe doen. Want omgaan met emoties, omgaan met verlies, is wel een levensbehoefte. Als je lijf op slot gaat omdat je je niet kan uiten, kan je er letterlijk ziek van worden. En je niet uiten kan zorgen voor een kort lontje. Dat zorgt voor conflicten, want de emoties komen er dan allemaal tegelijk uit, op een plaats waar je dat misschien helemaal niet wilt. En ze komen er dan zo uit, dat je er maar geen controle over krijgt. Dus ik nestel me wel voor die talentenshows, of laat de muziek zomaar binnenkomen. Want elke keer dat je het wegstopt, het in de kast stopt, wordt het opgeslagen. Maar emoties mogen doorleefd worden. Dan kom je weer zelf in balans. Zie je me zitten op de bank? De muziek binnenkomend? Soms stromen mijn tranen, soms brul ik heel hard maar o zo vals mee. Ik kies ervoor om me te laten raken door muziek. Want erdoor overspoeld te worden in de Zeeman of de Hema, dat maak ik niet graag mee.
Plaats een reactie
Andere columns van miriam-van-broekhuizen
-
In de kast, uit de kast! Over het hebben van een kort lontje.
Zie je hem voor je, zo'n kast met allemaal laatjes en deurtjes erin? Waar je van alles in kan stoppen? Proppen? Alles wat je tegenkomt duw je achter een deurtje. Of een laatje. Hups, nog een sok. En een onderbroek! En een stapel foto's. Wat dan ook. Lekker...
In de kast, uit de kast! Over het hebben van een kort lontje. -
Gewoon even pinnen, papa!
Ja ja de voorjaarsvakantie komt er weer aan! Iedereen kijkt ernaar uit. Even helemaal niks, geen school, geen werk. Opladen gaan we! Dus gezinnen met kinderen gaan erop uit. Op naar de zon, een skioord of in eigen land naar een huisje op een park of een hotelletje...
Gewoon even pinnen, papa! -
Help....de peuterpubertijd!
Van de week in de supermarkt zag ik het weer eens gebeuren. Een driftig klein kereltje, hij zette zijn gezicht op zijn allerboost. Ik zag hoe hij een prullip maakte, zijn armpjes gingen over elkaar, zijn beentjes bleven stokstijf staan. Voor het rek met de snoepje...
Help....de peuterpubertijd!
Op 16-03-2014 om 08:53
Mooi geschreven en zeer herkenbaar!