Lang leve de toekomst

Blogpost door: sita-van-der-meer
Geplaatst op: 26-04-2012 om 19:58

Lang leve de toekomst… (of toch niet?)

Pieter doet momenteel HAVO 3. In HAVO 2 werd toch al een beetje aangestuurd om na te denken over de eventuele richting die je zou willen kiezen. Pieter zwabbert heen en weer van architect naar bioloog, archeoloog. Niks mis mee. Miljonair komt ook nog even wel eens even om de hoek kijken, al helemaaaaal niks mis mee. Maar de 'ik-weet-niet, vind-eigenlijk-niks-leuk' blijft de absolute, niet te overtreffen topper!

Eind groep twee vragen we iets dieper door tijdens het eten. 'Pieter, heb je nu inmiddels wel enig idee wat je wil gaan doen?'. Tot onze verbazing legt Pieter vastberaden z’n bestek neer (gebeurt niet zo vaak, want wat dat kind eet.. Ik kom spontaan aan, alleen al van het toekijken). Vastberaden klinkt het: 'ik weet het nu precies en ook helemaal zeker'. Zo! Nu leggen wij ons bestek ook vol verwachting maar even neer.

'Ik ga rentenieren'. "Ik ga rentenieren" Het komt er vastbesloten en zeer stellig uit! Mijn mond valt open (gelukkig zat er niets meer in). 'Maar... Hoe dan?' Ook pa zit vol verwachting te wachten. 'Nou kijk, ik koop een heel groot huis, dat laat ik verbouwen zodat er twee bewoonbare etages zijn, die ga ik verhuren, ik vraag een hele hoge huurprijs per etage…' Vol verwachting kijkt zoonlief ons aan. Wij knikken bevestigend, maar vooral vol verwachting. 'En dan', vervolgt Pieter vol vuur, 'ga ik in Thailand wonen! Daar kan ik van een scheet en drie knikkers rondkomen, vang de huur en ben daar een rijk man.
Ik koop een huis aan zee en dan kan ik al mijn hobby’s uitvoeren. Ik ga duiken, koop een mooie scooter, ga elke dag lekker uit eten, ga…'

Op dat moment kan ik het niet laten. Ik moet hem toch echt even onderbreken. 'Pieter', begin ik voorzichtig. 'Dat klinkt helemaal geweldig, maar één klein dingetje: hoe kom je aan dat grote huis dat je gaat kopen?' Pieter kijkt me van vragend tot verbijsterd aan. Dan schuift hij resoluut z’n bord van zich af. 'En bedankt! Je hebt m’n eetlust verpest!' Staat op, loopt weg, slaat de deur achter zicht dicht. 'En m’n toekomst!', klinkt als afsluiting van deze conversatie luid en duidelijk vanachter de gesloten deur. Stampende voetstappen klinken op de trap. Zwijgend eten wij verder.

Andere columns van sita-van-der-meer

• 

  Naar oma

  De treinreis naar oma, van Hilversum naar Leeuwarden, duurt ongeveer drie uur. Erg lang voor Pieter die nog geen drie seconden stil kan zitten, maar optimistisch gestemd stappen we de coupé binnen en vinden een plekje tegenover een oude dame. Ze lacht vrien...
  Naar oma

• 

  112

  Het is een prachtige nazomerse dag. Pieter is pas vier geworden en speelt buiten met de buurtkinderen. In kleine zwembroekjes, gewapend met grote waterpistolen gaan ze elkaar te lijf. Druipend komen ze af en toe wat drinken of een ijsje halen, rode wangen van opwi...
  112

• 

  Beste ADHD'ers

  Beste ADHD'ers, ODD'ers, Aspergers, PDD-NOSSER's, ADD'ers, Dyslecten, MCDD'ers, Selectief Mutismers, Dyscalculators, etc. etc.. Gefeliciteerd... Na vele cursussen zijn wij, leraren, erin geslaagd jullie allemaal netjes “i...
  Beste ADHD'ers