Huisdieren
Foto: donaldmctim
Blogpost door: SuzanneH
Geplaatst op: 19-11-2011 om 13:10
Kinderen willen vaak een huisdier. Iets waar ze voor kunnen “zorgen”. Vaak doen ze dit voor een week of twee, daarna is de lol eraf en mogen pa en moe het klusje klaren. Zelf ben ik ook zo’n typje.
Snuffie
Voor mijn vijfde verjaardag kreeg ik een cavia. Ik mocht mee naar de dierenwinkel om zo’n vrolijk knaagdiertje op te halen. Ik doopte haar “Snuffie”. Wat was ze lief. Zo zoet, zo mooi, en ze piepte zo lief als de groentela van de koelkast open werd getrokken. Het beeske wist namelijk precies dat daar sla en andijvie in zat.
Ik zorgde goed voor Snuffie. In de zomer nam ik haar mee naar buiten en zette haar op het grasveld van de speeltuin, dan kon ze lekker grazen. Ook koelde ik haar met een nat washandje als ik dacht dat ze het wel warm zou hebben. Ik zou bijna zeggen dat ze op zulke momenten spinde van geluk. Wat waren we gelukkig. Ook onze poes Fleur was dol op Snuffie. Fleur zat dagen op Snuffies hok te posten om te kijken of er nog wat te hengelen viel. Poten met uitgeslagen klauwen sloegen door de tralies. Altijd mis. We hadden nog een kat; Bert. Ook hij was dol op Snuffie. Vooral haar hok."Hij lag lekker te loungen op het hok en had zo goed overzicht over wat er in de huiskamer gaande was" Hij lag lekker te loungen op het hok en had zo goed overzicht over wat er in de huiskamer gaande was.
Cavia’s produceren ontlasting. Van die langwerpige drolletjes, maar ook pies. Excuus, correctie: plas. Snuffie dus ook. Madammeke moest één keer in de week een schoon hok. Dit uiteraard tot mijn grote vreugde. Eerst moest Snuffie gevangen worden. Ze stoof door haar hok op zoek naar een beschut plekje. Dat ze met haar dollemansrit haar huisje omver gooide, zorgde ervoor dat ze nergens kon verstoppen en ik haar zo te pakken had. Vervolgens werd haar hok leeggegooid boven de container en moest de bak worden schoongemaakt. Bij het buitenkraantje en met een behangkrabber werden de cavia poep en plas opgeruimd. Niet te vergeten: door weer en wind moest dit gebeuren. Als de bak schoon was werd de aankleding aangepakt. Nieuw zaagsel, stro, gras en het voer. Snuffie was blij! Uitzinnig. Ze kon nu opnieuw alles onderplassen en haar huis omver gooien. Wat een paradijs.
Zoals ik al zei: na een week of wat was de lol van het schoonmaken eraf. Niet voor Snuffie, maar voor mij. Toen was moeders automatisch aangewezen op het geweldig leuke klusje. Tuurlijk deed ik ook wel eens mijn best om Snuffie op tijd een schoon bed te geven; maar soms liet ik het hangen. Net lang genoeg zodat mijn moeder het deed. Ik laat het in het midden of ik dat per ongeluk of expres deed.
De hond
Iedereen kent vast ook het verhaal van een hond. Een hond is zooo leuk. Zooo lief en zooo zacht! Een hond moet ook worden uitgelaten. Niet alleen voor een evenwichtige darmflora, maar ook voor beweging. Een hond uitlaten is zooo leuk. Lekker samen wandelen in het bos met fluitende vogeltjes, vrolijk springend door het gras wat jeukt tegen je enkels. Denk je.
Zoals aan al het nieuwe in het leven een soort van einde komt, zo gaat ook het nieuwigheidje van een hond uitlaten er snel af. Excuses kunnen zijn dat er geen origineel rondje meer bedacht kan worden, dat het regent, te koud is of dat hij vast nog niet hoeft te plassen. Wie mag er dan opdraaien voor de zorg van de vrolijke viervoeter? Of eigenlijk mogen, want vaak zijn dat papa en mama. Buiten spelen of computeren is eigenlijk veel leuker ook.
Onderwaterdiertje
Het makkelijkste huisdier is misschien nog wel een vis. Oké, ook zo’n beessie heeft, in de meest simpele versie, een kom of aquarium welke af en toe even netjes schoongemaakt moet worden. Maar naast het schoonmaken en eten geven heeft dit glibberige onderdeel van de fauna bar weinig nodig. Je hoeft geen poep uit het hok te krabben, je hoeft ze geen spinazie van je eigen avondeten te voeren en ook uitlaten is niet nodig bij vissen. "De tegenhanger van dit makkelijke verzorgingsproces is wel dat het onderwaterdiertje totaal geen benut heeft van zijn bestaan"De tegenhanger van dit makkelijke verzorgingsproces is wel dat het onderwaterdiertje totaal geen benut heeft van zijn bestaan. Vissen schijnen een geheugen van drie seconden te hebben. Daarna begint alles weer opnieuw voor ze. Ze zwemmen steeds hetzelfde rondje; vertellen wellicht steeds hetzelfde verhaaltje tegen hun mede-aquariumbewoner en weten niet meer welk steentje ze al hebben omgedraaid in de hoop dat er eten onder lag. Hoeveel ik van die drie seconden-theorie geloof laat ik even in het midden, maar ik weet dat mijn Botje en de Sebastiaan van mijn broertje altijd verrekt goed wisten als het etenstijd was. Ja, vissen zijn best makkelijk. Maar, ze kwamen nooit op schoot liggen, we kregen nooit een vinnetje en een blije begroeting was al helemaal uit den boze.
Plaats een reactie
Andere columns van SuzanneH
-
Ik heb chips en cola
“Als jullie kids willen chillen is het geen probleem, dan ga ik meteen, ik kom niet alleen, want ik heb chips en cola”. De kindvriendelijke versie van Drank & Drugs, verzonnen door Giel Beelen van 3FM, blijft maar door mijn hoofd spoken. Niet omdat...
Ik heb chips en cola -
Weet jij het al?
Je bent zwanger. Gefeliciteerd! In de boeken en op internet lees je wat er – week per week – allemaal gebeurt in jouw buik. Hoe jouw kindje verandert van een piepklein bolletje cellen in een volwaardige baby. Een baby met tien vingers, tien tenen, twee...
Weet jij het al? -
Sinterklaas Kapoentje
Daar is hij dan weer, hè. Hij heeft voor heel even zijn warme Spanje verruild voor ons koude, maar romantisch besneeuwde kikkerlandje. Het is nu trouwens alleen koud; de sneeuw is er nog niet. Herinner jij je trouwens die warme en gezellige televisi...
Sinterklaas Kapoentje
Op 19-11-2011 om 15:41
Hoi Suzanne,
Ik wilde je even laten weten dat ik je columns heb gelezen. Ik vind dat je leuk schrijft en leuk te zien hoe jij denkt over de dingen des levens. ;)
Wel vind ik het jammer dat je bovenstaande column over huisdieren 'n beetje abrupt eindigt. Maar de conclusie verzin ik er dan zelf wel bij; Er gaat dus niets boven 'n hond! Of kat (want die hoef je tenminste niet uit te laten....) ;))
Ik ben benieuwd naar je volgende column en wens je veel inspiratie en plezier.
Groetjes,
Els
Op 27-11-2011 om 18:18
Het bekende verhaal voor BIJNA elke ouder, prima toch? Aldoende leren onze kinderen!!